«رفت تا دامنش از گرد زمیــــن پاک بماند
آسمانـی‌تر از آن بود که در خاک بماند
از دلِ برکه شب سر زد و تابید به خورشیــــد
تا دلِ روشـن نیـــلوفری‌اش پاک بماند
دل و دامان شب آنگونه ز سـوز دم او سوخت 
که گریبان سحر تا به ابد چاک بماند...»

.

.

.

.

یــــادی از شهیــد سرلشکر خلبان محمّد کاظم گنابادی‌نژاد 

در هیجدهم اردیبهشت ماه؛

سالروز پرواز بی‌بازگشت و  آسمانی‌‌اش

به پاس مهربانی‌هایش، چند لحظه سکوت...

 روحش شاد و یـاد خاطراتش، شیـــرین